Kniff
m -(e)s, -e
1) шчыпо́к
2) хі́трасць, фартэ́ль, шту́чка, прыём
3) фа́лда
hínter j-s ~e kómmen* — раскусі́ць каго́-н.
~e ánwenden* — хітры́ць
mit ~en und Pfíffen — усі́мі пра́ўдамі і няпра́ўдамі
kníffen
vt зало́мваць (паперу, тканіну)
Knígge
(ад уласн.)
frei nach ~ — па пра́ві- лах до́брага то́ну
Knilch
m -s, -e) груб. агі́дны (непрые́мны) чалаве́к
knípsen
1.
vt
1) пстры́каць
Fáhrkarten ~ — кампасці́раваць біле́ты
2) разм. пстры́кнуць, уключы́ць
den Schálter [am Schálter] ~ — пстры́кнуць выключа́льнікам
3) разм. фатаграфава́ць, здыма́ць
2.
vi
1) пстры́каць (пальцамі)
knips!
int шчоўк!
~, knaps! — шчоўк, шчоўк!
Knirps
m -es, -e
1) карапу́з, каранты́ш
2) разм. складны́ парасо́н
knírschen
vi хрумста́ць; скрыпе́ць; скрыгата́ць