Verbum

áufraffen

1.

vt схо́пліваць, падбіра́ць

2.

(sich)

1) уско́кваць, падхо́плівацца

2) сабра́ць усе́ сі́лы

sich zu éiner Tat ~ — заста́віць сябе́ зрабі́ць што-н.

áufrahmen

vt

1) здыма́ць вяршкі́ з малака́

2) наця́гваць на ра́му

áufrappeln

(sich) разм. падня́цца, стаць на но́гі, набра́цца сіл

áufrauen

vt тэкст. начэ́сваць

áufräumen

1.

vt

1) прыбіра́ць; рабі́ць пара́дак

2) устараня́ць, знішча́ць, распрада́ць тава́р, ліквідава́ць

2.

vi (mit D)

1) пако́нчыць (з чым-н., з кім-н.), пакла́сці кане́ц (чаму-н.)

2) спусташа́ць; лютава́ць

3) расхо́даваць (запасы)

4) (in D, unter D) право́дзіць чы́стку (апарата і г.д.)

Áufräumung

f -, -en

1) прыбіра́нне, ачы́стка; навядзе́нне пара́дку

2) устаране́нне, ліквіда́цыя

áufrecht

1.

a

1) прамы́; про́сты

2) праўдзі́вы, адкры́ты

3) юрыд. які́ ма́е зако́нную сі́лу

2.

adv пра́ма, старчко́м, вертыка́льна

den Kopf ~ hálten* — го́рда трыма́ць галаву́

áufrechterhalten

* vt аддз. падтры́мліваць (парадак); захо́ўваць у сі́ле

áufregen

1.

vt

1) хвалява́ць, узру́шваць; нервава́цца

2) высок. выкліка́ць, абуджа́ць

2.

(sich)

(über A) хвалява́цца (з прычыны чаго-н.)

áufregend

a по́ўны хвалява́нняў; ва́рты захапле́ння