Verbum

Áufputz

m -es

1) разм. убра́нне, стро́i

2) зне́шняе афармле́нне

áufputzen

1.

vt прыбіра́ць, упрыго́жваць, выстро́йваць

2.

(sich) прыбіра́цца, упрыго́жвацца

áufraffen

1.

vt схо́пліваць, падбіра́ць

2.

(sich)

1) уско́кваць, падхо́плівацца

2) сабра́ць усе́ сі́лы

sich zu éiner Tat ~ — заста́віць сябе́ зрабі́ць што-н.

áufrahmen

vt

1) здыма́ць вяршкі́ з малака́

2) наця́гваць на ра́му

áufrappeln

(sich) разм. падня́цца, стаць на но́гі, набра́цца сіл

áufrauen

vt тэкст. начэ́сваць

áufräumen

1.

vt

1) прыбіра́ць; рабі́ць пара́дак

2) устараня́ць, знішча́ць, распрада́ць тава́р, ліквідава́ць

2.

vi (mit D)

1) пако́нчыць (з чым-н., з кім-н.), пакла́сці кане́ц (чаму-н.)

2) спусташа́ць; лютава́ць

3) расхо́даваць (запасы)

4) (in D, unter D) право́дзіць чы́стку (апарата і г.д.)

Áufräumung

f -, -en

1) прыбіра́нне, ачы́стка; навядзе́нне пара́дку

2) устаране́нне, ліквіда́цыя

áufrecht

1.

a

1) прамы́; про́сты

2) праўдзі́вы, адкры́ты

3) юрыд. які́ ма́е зако́нную сі́лу

2.

adv пра́ма, старчко́м, вертыка́льна

den Kopf ~ hálten* — го́рда трыма́ць галаву́

áufrechterhalten

* vt аддз. падтры́мліваць (парадак); захо́ўваць у сі́ле