Úmschlag
1) абго́ртка, во́кладка
2) канве́рт
3) кампрэ́с
4) абшла́г (на вопратцы)
5)
6) пераме́на, перало́м, зме́на (надвор’я, настрою)
7)
Úmschlag
1) абго́ртка, во́кладка
2) канве́рт
3) кампрэ́с
4) абшла́г (на вопратцы)
5)
6) пераме́на, перало́м, зме́на (надвор’я, настрою)
7)
umschlagen
I úmschlagen
1.
1) надзява́ць, накі́нуць
2) абго́ртваць, абмо́тваць
3) адгіна́ць (каўнер)
4) пераго́ртваць (старонку)
5) перагружа́ць (тавар)
6) пераку́льваць, зва́льваць
2.
1) рэ́зка мяня́цца (пра вецер і г.д.)
2) пераку́львацца, абаро́чвацца
II umschlágen
Úmschlagen
Úmschlaghafen
Úmschlagplatz, Úmschlageplatz
Úmschlagsgeschwindigkeit
umschléichen
1) ісці́ крадко́м, падкра́двацца
2)
umschléiern
1) накрыва́ць вэ́люмам
2) аху́тваць смуго́й
3) прыхо́ўваць; завуалі́раваць
umschlíeßen
1) а(б)кружа́ць (
2) а(б)хо́пліваць; абдыма́ць
3) абляга́ць (пра адзенне)
4) уключа́ць (напр., пра рэзалюцыю)
umschlingen
I umschlíngen
1) абвіва́ць (пра шыю)
2) абдыма́ць (каго-н.); абвіва́ць (чыю-н. шыю рукамі)
II úmschlingen