weich
a
1.
мя́ккі
éine ~e Bewégung — пла́ўны рух
ein ~er Ton — мя́ккі тон [гук]
ein ~ gekóchtes Ei — я́йка, зваранае ўсмятку
2) лаго́дны, ці́хі, рахма́ны
ein ~es Herz háben — быць мяккасардэ́чным
es wúrde ihm ~ ums Herz — ён расчу́ліўся
nicht ~ wérden! — не паддава́йся!, не ўступа́й!
Wéichbild
n -(e)s, -er мяжа́ го́рада
das ~ der Stadt betréten* — уступі́ць у ме́жы го́рада
Wéiche
I
f -, -n чыг. стрэ́лка
II
f
1) - мя́ккасць
2) -, -n pl анат. пахві́на
wéichen
I
* vi (s)
1) саступа́ць (убок)
kéinen Schritt vom Weg ~ — не адхіля́цца ад даро́гі ні на крок
zur Séite ~ — саступі́ць убо́к [з даро́гі], адысці́ся ўбо́к, збо́чыць, адхілі́цца
2) адсту́паць, адыхо́дзіць, падава́цца наза́д
vor dem Feind ~ — адступа́ць пе́рад праці́ўнікам
3) (D) уступа́ць (мацнейшаму)
der Nótwendigkeit ~ — падпарадкава́цца неабхо́днасці
die Nacht wich dem Táge — ноч змяні́лася на дзень
II
1.
vt
1) вымо́чваць
2) змякча́ць, размякча́ць
2.
vi (s)
1) мо́кнуць
2) змякча́цца, размякча́цца
Wéichheit
f -
1) мя́ккасць
2) мя́ккасць, лаго́днасць, пяшчо́тнасць, ласка́васць
wéichlich
a
1) мяккава́ты; вя́лы (аб пладах і г.д.)
2) мяккаце́лы, спе́шчаны, распе́шчаны
Wéichlichkeit
f -
1) мяккава́тасць; вя́ласць (пладоў і г.д.)
2) мяккаце́ласць, спе́шчанасць, рассла́бленасць