Vórhaben
n -s, - наме́р, заду́ма, прае́кт
sein ~ áusführen — ажыццяві́ць свой наме́р
j-n von séinem ~ ábbringen* — адгавары́ць каго́-н. ад яго́ наме́ру
von éinem ~ ábstehen* — адмо́віцца ад наме́ру
Vórhalle
f -, -n вестыбю́ль; цвінта́р (каля царквы); перан. пача́так чаго́-н.
vórhalten
*
1.
vt
1) трыма́ць (перад чым-н.)
2) (D) папрака́ць (каго-н. за што-н.)
2.vi хапа́ць, става́ць
der Vórsatz hat nicht lánge vórgehalten — (до́бры) наме́р быў ху́тка забы́ты
Vórhaltung
f -, -en папро́к, вымо́ва
j-m ~en máchen — папрака́ць каго́-н.
Vórhand
f -
1) спарт. ігро́к [гуле́ц], які́ ма́е пра́ва пе́ршага хо́ду
die ~ háben — мець пра́ва пе́ршага хо́ду [пе́ршага ўда́ру]
in der ~ sein [sítzen*] — мець пра́ва пе́ршага хо́ду, хадзі́ць пе́ршым
in der ~ bléiben* — застава́цца [быць] у вы́йгрышы; ве́сці гульнр
2) перава́га
in der ~ bléiben* — захо́ўваць перава́гу
vorhánden
a які́ ёсць (у наяўнасці), наяўны
~ sein — ме́цца, быць (у наяўнасці)
Vorhándensein
n -s наяўнасць; гато́ўка (наяўныя грошы)
Vórhang
m -(e)s, -hänge
1) засло́на, што́ра
der ~ geht auf [geht hoch, geht in die Hö́he, gibt die Bühne frei] — засло́на падыма́ецца [раскрыва́ецца]
der ~ geht níeder [fällt] — засло́на апуска́ецца
den ~ vórziehen* [schlíeßen*] — даць засло́ну
2) перан. заве́са
◊ der Scháuspieler hátte víele Vórhänge — арты́ста мно́га разо́ў выкліка́лі
Vórhaus
n -es, -häuser дыял. вестыбю́ль, се́ні
vórhängen
vt заве́шваць; ве́шаць (фіранкі, шторы)