Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

ufheben

* vt

1) падыма́ць

2) касава́ць, адмяня́ць

ein Gestz ~ — адмяня́ць зако́н; ліквідава́ць (пасаду)

3) захо́ўваць, забяспе́чваць

der Jnge ist dort gut ufgehoben — хло́пчык там до́бра забяспе́чаны

4) раскрыва́ць (загавор, змову)

5) матэм. скарача́ць

inen Bruch ~ — скарача́ць дроб

ufheben

n -s падня́цце; падыма́нне

◊ viel ~s mchen (von D, um A) — нарабі́ць мно́га шу́му (з прычыны чаго-н.); раструбі́ць, раззвані́ць (што-н.)

ufhebung

f -, -en

1) падня́цце

2) адме́на, скасава́нне, ліквідава́нне, знішчэ́нне

3) матэм. скарачэ́нне; узае́мнае знішчэ́нне

4) захава́нне

ufheitern

1.

vt (раз)весялі́ць

2.

(sich)

1) развесялі́цца

2) (па)ясне́ць

der Hmmel hat sich ufgeheitert — не́ба праясне́ла

ufheiterung

f -, -en

1) праясне́нне (пра надвор’е)

2) паляпшэ́нне настро́ю

ufhelfen

* vi (D)

1) дапамагчы́ стаць на но́гі (каму-н.)

2) пале́пшыць

ufhetzen

vt падбухто́рваць, нацко́ўваць

ufhetzerei

f -, -en падбухто́рванне, нацко́ўванне

ufheulen

vi завы́ць

ufholen

vt наганя́ць, даганя́ць; падця́гваць