Verbum

кле́тка Участак зямлі квадратнай ці прамавугольнай формы ў канцы шнуроў (Стаўбц. Прышч.); мізэрны ўчастак зямлі, града (Слаўг.).

□ ур. Кле́ткі (поле) Стаўбц.

кле́ткі Месца, дзе рос клён; кляновы лес (Нар.).

□ ур. Клеткі Нар.

кле́тнішча Месца, дзе стаяла клець; маленькі ўчастак зямлі (Слаўг.). Тое ж клятні́шча, кляці́шча, кле́цішча, кле́таві́шча, кляці́чча (Слаўг.).

□ в. Кляці́шча Ів.

кле́я Кусты, дзе знаходзяцца дробныя пушыстыя звяркі пры ачапленні ў час палявання (Нас.).