Verbum

мышнік Участак, які зарос кустамі; зараснік (Ант.).

мя́дзеліна Поле, дзе расла люцэрна Medicago sativa, дзікая лясная канюшына (Маладз.).

□ с. Мядзел Маладз.

мяжа́

1. Дзёрнавая броўка, разора, дарожка, знак паміж зямельнымі ўчасткамі (БРС).

2. Участак лесу паміж населенымі пунктамі (Брэсц.).

мяжні́ца Палявая сцежка (Сен. Касп.).

мярзля́к Замерзлы выступ гразі (Кір., Слаўг.).

мярло́га

1. Зімовы мядзведжы бярлог; воўчае логава (Барыс., Грыг. 1838—1840, Зах. Бел. Др.-Падб., Касц. Мсцісл. Бяльк., Крыч., Сен. Касп., Слаўг.); лісінае логава (Мсцісл. Бяльк.). Тое ж мярлог (Пол., Слаўг., Смален. Дабр.).

2. Прыкметная мясціна на раллі, на пяску, на траве, дзе качаўся конь, ляжаў звер (Арш.). Тое ж ка́чвішча (Стол.).

мярэ́ча Непраходны густы лес на нізкім месцы (Крыч., Слаўг., Чашн. Касп.); непралазнае балота (Расн. Бяльк.); буралом і густы лес (Тал. Мядзв.). Тое ж мірэчча (Смален. Дабр.), мярэчча (Слаўг.).

мястэ́чка

1. Населены пункт паўгарадскога тыпу (БРС). Тое ж мясце́чка (Ветк., Навагр., Слаўг., Хоц. Бяльк.).

2. Рынак (Нас.). Тое ж мясце́чка (Нас.), торг (Бых., Маг., Слаўг.).

мясці́на Невялікі ўчастак; месца, куток (БРС). Тое ж мясце́чка (Мсцісл. Бяльк., Слаўг.), ме́сцечка, ме́сцінка, ме́сціначка (Слаўг.).

мятла́ Зараснік чароту Phragmites communis Trin. (Лёзн.). Тое ж мятлі́ца (Стол.).