Verbum

мачу́лішча

1. Затока, копанка, у якой мочаць лён, каноплі, палатно (БРС). Тое ж мачы́лішча (Рэч.), мачы́ла (Докш.).

2. Месца, дзе раней мачылі ліпавае луцце, ліпавы луб, з якога рабілі мачулу (Слаўг.). Тое ж мочышча (Мін. губ. 1864 Зял.).

3. Месца, дзе была мачула; забалочаны вадаём; мокрае месца (Віц., Мін.).

□ в. Мачу́лішча Лаг., в. Мачулішча Хал., в. Мачулішча Віц. (Рам. Мат.), ур. Мачу́лішча каля в. Лясная Слаўг.

мачы́лка Зыбкае махавое балота (Арш., Віц., Лёзн. ДАБМ).

маша́ра Махавое балота; пустка, парослая мохам (Слаўг.).

машо́к Балоцістае махавое месца; невялікае балота; нізкі луг, парослы мохам; поле-пустка, парослае мохам (Слаўг., Стаўбц.).

□ ур. Машок (лес) каля в. Гіжэнка Слаўг., ур. Машок (поле) каля в. Пруды Стаўбц., в. Машкі́ Віц. (Рам. Мат.), ур. Машкі́ (балота) каля в. Смалігаў Слаўг.

машчо́нка Вымашчаная на нізкім месцы дарога (Слаўг.).

□ ур. Машчонка даўга́я і Машчонка (нізкі луг) ва ўр. Гарадок (лес) каля вв. Папоўка, Чачораўка Слаўг., вул. Машчэнка ў в. Чачораўка Слаўг.

машы́шча Месца, дзе ляжала куча моху (Слаўг.). Тое ж мшы́шча, мошышча (Слаўг.).

ме́жань

1. Малаводдзе летам у возеры або рацэ (БРС). Тое ж межані́на (Вілен.).

2. Веснавы рух сокаў у дрэвах (Краснап. Бяльк.).

3. Летні час; сярэдзіна лета; касавіца (Смален. Дабр.). Тое ж межані́на (Смален. Дабр.).

мекішы́ Покрыва мяккай травы на нізкіх месцах, у далінах (Жытк.).

мел Мелавыя пласты, залежы мелу, мелавыя капальні (Слаўг.). Тое ж ме́ла (Слаўг.).

□ ур. Мел на беразе р. Пясчанкі каля в. Папоўка Слаўг., ур. Мелавыя горы каля г. Гродна.

мелізна́ Мелкае месца ў рацэ, возеры; мель (БРС). Тое ж меліна́ (БРС), мелкаводзь, мелката́, мялкоцце (Слаўг.).