шчыр
1. Ст.-бел. Цаліна; новае поле. Тое ж шчы́рка, шчырэп («Наша Ніва», 1914, №50, 3), шчарэц, шчырэц, шчырына́ (Мін.).
2. Бор (Смален. Дабр.).
3. Зараснік травы амаранту, аксамітніку хвастатага Amaranthus retroflexus L., A. caudatas L. (Гродз. Кіс. 13, Беларусь Даль, т. IV, 658).
□ ур. Слабадскі Шчыр каля в. Ст. Бяляеўка Чач. (Запіскі аддзела гуманітарных навук, кн. 11. БАН, т. II. Мінск, 1930, 477), ур. бор Шчыры (1726) каля в. Грамыкі Чач. староства (ІЮМ, вып. 28, ч. I, 1900, 32).
шчырэ́ц Буйны пясок (Арш. Гом. Гор. Рагач. Сен. паветы Маг. губ. і Гарад. Леп. паветы Віц. губ. Рам. Воп. 1889, 3, Рэч.).
шчытня́к Жорсткая, сухая трава Nardus stricta L. (Мін.).
шы́беніца Высокае месца; стромая гара (Нясв., Слаўг.). Тое ж шы́бельніца (Слуцк. Мал., 194, Слаўг.).
шы́іна
1. Перашыек; каса (Слаўг.). Тое ж шы́я (Сал.).
2. Вузкі праліў паміж востравам на возеры і берагам (Слаўг.).
□ ур. Чэ́чкава Шы́я (балота) каля в. Яскавічы Сал.
шыпшы́ннік Куст, зараснік шыпшыны Rosa cinnamomea L. (БРС). Тое ж шыпшы́ны (Жытк.), шупшы́ннік (Тал. Мядзв., Слаўг., Стол.), шупшы́на (Слаўг.), шчыпчы́ннік (Тал. Мядзв.).
юр Узвышша; адкрытае высокае месца (Слаўг.).
ю́ра Высокі, адкрыты бераг ракі або ўзгорка (Слуцк. Серб. 1915, 3).
□ в. Юравічы на л. б. р. Пціч (Серб. 1915, 3).
юра́га Пласт мулу ў вадзе; асадак (Мсцісл. Юрч.).
я́вар
1. Зараснік аеру Acorus (Слаўг.). Тое ж я́рай (Рэч.), я́варышча (Слаўг.).
2. Вярба (Нас., Нясв. Юшк.).
3. Плата́н Acer pseudo-platanus; платанавы прысады, зараснік (БРС).
□ с. Явар Дзятл.