Verbum

узго́рск Узгоркавае месца (Слаўг.).

□ в. Узгорск Слаўг., вул. Узгорская (1803) у Віцебску.

узго́р'е

1. Мясцовасць узгоркавая (Слаўг., Смален. Дабр.).

2. Невялікае пагоркавае ўзвышэнне (БРС); падэшва ўзгоркаў (Зах. Бел. Др.-Падб., Слаўг.).

3. Схіл гары, узгорка (Слаўг.). Тое ж у́згар'е, узгорынне, узгорычча (Слаўг.).

узграні́чча Ускраіна поля каля мяжы (Слаўг.). Тое ж узме́жжа, ву́змежжа (Слаўг.).

уздухаві́на Непраходнае, зыбкае балота (Навагр. ДАБМ, п. 440), зу́хвіна (Івац, ДАБМ, п. 716).

узле́сак Малады лес на краю старога лесу (Слаўг.). Тое ж узлёсак (Слаўг.).

узлессе Край лесу, прылесак (Зах. Бел., Др.-Падб., Слаўг.). Тое ж паналессе (Беш. Касп.).

узло́бак Узгорак, невысокі бугор, узвышша (Азяр. Касп., Слаўг.). Тое ж узлоббя (Слаўг.).

узло́б'е Схіл гары, узгорак (Слаўг.). Тое ж узлобічча, узлобаўе (Слаўг.).

узло́жжа Месца каля логу (Слаўг.). Тое ж узлагоўе (Слаўг.).

узлу́жжа Узбярэжжа заліўнога лугу; луг каля поля (Слаўг.). Тое ж узлужнішча (Слаўг.).

□ ур. Узлужжа (поле, луг) каля в. Папараткі Слаўг., Узлужжа (вуліца) у в. Віравая Слаўг., ур. Улужжа (поле на правым беразе р. Сажа) Карм.