Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

з'езд Спуск, адхон гары, дзе можна з'ехаць з возам (БРС). Тое ж з'яжджа́нне (Слаўг.).

з'ём Самая крутая частка дарогі пры з'язджанні з гары, узгорка (Слаўг.). Тое ж скасагор, скасагорыца (Слаўг.).

ігры́шча Участак з пясчанай глебай (Палессе Лемц. Айк.).

ізмы́лішча Стромы бераг, падмыты вадой (Гарад. Касп.).

іл

1. Тонкая муць арганічнага паходжання ў вадзе, на дне вадаёмаў (БРС).

2. Балотная, шэрая або белаватая зямля (Стол.).

ільні́шча Месца, дзе рос лён (Глуск. Янк. II, Сал., Слаўг., Сміл. Шат.).

імша́ліна Месца, якое парасло мохам; неўрадлівае поле (Слаўг.).

імша́ра Махавое балота або нізкае месца, якое парасло мохам, куп'ём, хмызам; балоцістая мясцовасць; парослы мохам лес (БРС). Тое ж імша́р (Зах. Бел. Др.-Падб., Слаўг.), імша́рына (БРС), імша́рнік. (Нясв., Пар.), імшары́на (Зах. Бел. Др.-Падб.), імша́рышча (Слаўг.).

ур. Імшара (балоцістае месца) каля в. Бабінавічы Арш.

іржа́ Балотная руда, бураватая пялёнка на паверхні вады ў балоце (Слаўг.).

іржа́віна

1. Іржавае балота (Слаўг.). Тое ж іржа́вец (Ветк., Слаўг.). іржа́ўка, іржа́ўлінне (Слаўг.).

2. Шкодная іржавая раса Uredo Rubigo Vera DC. на пладах, раслінах (Слаўг.).

ур. Іржавец каля в. Шарсцін Ветк.