усчапі́ць разм
1. (павесіць) áufhängen vt; ánhängen vt;
2. разм (напяць) áufstülpen vt, áufsetzen vt (капялюш і г. д.); sich etw. drüberziehen* (вопратку)
усча́ць разм (пачаць, распачаць) begínnen* vt, ánfangen* vt; sich (D) etw. vórnehmen*, vórhaben* vt;
усча́ць сва́рку з кім-н mit j-m Streit ánfangen*;
усча́ць бо́йку éine Schlägeréi ánfangen*