вынахо́дліва
быць вынахо́длівым sich (
вынахо́дліва
быць вынахо́длівым sich (
вынахо́длівасць
вынахо́днік, вынахо́дца
вынахо́дніцкі Erfínder-
вынахо́дніцтва
вы́нашаны
1. (пра вопратку) ábgetragen, schäbig;
2. (абмеркаваны –
вы́несці
1. hináustragen
вы́несці на ры́нак auf den Markt trágen
2. (вытрымаць, перажыць) áushalten
вы́несці прысу́д ein Úrteil fällen [verkünden];
вы́несці за ду́жкі
вы́несці вымо́ву éinen Tádel áussprechen
вы́несці на абмеркава́нне zur Diskussión stéllen;
вы́несці на сваі́х пляча́х ertrágen
вы́нік
вы́нік праве́ркі Prüfungsbefund
вы́нік эксперты́зы Befúnd éines Gútachtens;
прыве́сці да пэ́ўных вы́нікаў Resultáte zéigen;
падве́сці вы́нікі Bilánz zíehen
у вы́ніку чаго
выніка́ць
1. entstéhen
адсю́ль выніка́юць но́выя перашко́ды daráus entstéhen néue Híndernisse;
2. (атрымлівацца, быць вынікам) resultíeren
з гэ́тага выніка́е es folgt [resultíert] daráus, dass…
выніко́вы resultatív; mit Ergébnis