сла́біць
1.
мяне́ сла́біць ich hábe Dúrchfall;
2. (пра лякарства) ábführen
сла́біць
1.
мяне́ сла́біць ich hábe Dúrchfall;
2. (пра лякарства) ábführen
сла́бкі
1. (нямоцна нацягнуты) lóse, lócker;
сла́бкі ву́зел lóser [lóckerer] Knóten
2. (завялікі) groß, weit (пояс, абутак
слабо́дка
рабо́чая слабо́дка Árbeitersiedlung
сла́бы і
слабы́
1. schwach; schlaff (вялы, змарнелы);
слабы́ по́ціск рукі́ ein léichter Händedruck;
слаба́я па́мяць schwáches [schléchtes] Gedächtnis;
2. (не нацягнуты) lóse, lócker;
3. (хваравіты) schwächlich, kränklich, gebréchlich;
слабо́е здаро́ўе zárte Gesúndheit;
4. (дрэнны) schwach, schlecht; míttelmäßig (пасрэдны);
слабы́ ву́чань ein schwácher Schüler;
ён слабы́ па матэма́тыцы er ist schwach in Mathematík; Mathematík ist séine schwáche Séite;
5. (не моцны, не насычаны) dünn, leicht, schwach;
слабая ка́ва dünner Káffee;
слабы тыту́нь léichter Tábak;
слаб ы́я бакі́ leichte Schwächen
сла́ва
1. Ruhm
сла́ва геро́ям! Ehre den Hélden!;
увянча́ны сла́вай rúhmgekrönt;
2. (рэпутацыя) Ruf
мець до́брую сла́ву in gútem Ruf stéhen*;
мець ке́пскую сла́ву in schléchtem Ruf stéhen*, berüchtigt sein;
3.
Курга́н сла́вы Rúhmeshügel
на сла́ву
сла́ва Бо́гу! Gott sei Dank!
слава́к
Слава́кія
славалю́б
славалю́бны éhrgeizig, éhrsüchtig