вынахо́дніцтва
Verbum
анлайнавы слоўніквы́нашаны
1. (пра вопратку) ábgetragen, schäbig;
2. (абмеркаваны –
вы́несці
1. hináustragen*
вы́несці на ры́нак auf den Markt trágen*;
2. (вытрымаць, перажыць) áushalten*
вы́несці прысу́д ein Úrteil fällen [verkünden];
вы́несці за ду́жкі
вы́несці вымо́ву éinen Tádel áussprechen*;
вы́несці на абмеркава́нне zur Diskussión stéllen;
вы́несці на сваі́х пляча́х ertrágen*
вы́нік
вы́нік праве́ркі Prüfungsbefund
вы́нік эксперты́зы Befúnd éines Gútachtens;
прыве́сці да пэ́ўных вы́нікаў Resultáte zéigen;
падве́сці вы́нікі Bilánz zíehen*; áuswerten
у вы́ніку чаго
выніка́ць
1. entstéhen*
адсю́ль выніка́юць но́выя перашко́ды daráus entstéhen néue Híndernisse;
2. (атрымлівацца, быць вынікам) resultíeren
з гэ́тага выніка́е es folgt [resultíert] daráus, dass…
выніко́вы resultatív; mit Ergébnis
вынішча́льны verníchtend
вынішча́ць, вы́нішчыць verníchten
вынішчэ́нне
выно́сіць
1.
2.:
◊ выно́сіць сме́цце з ха́ты séine schmútzige Wäsche vor allen Léuten wáschen* [áusbreiten]; aus der Schúle pláudern