Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в ж з л м н о р у ы э .’

б в д е з к л м н п р с ф х ш э я

дых м разм Átem m -s, Átmung f -; Átmen n -s; Respiratión f -;

стаі́ць дых den Átem verhálten [ánhalten]*

ды́хавіца ж Átemnot f -, -nöte; Átembeschwerden pl; Kúrzatmigkeit f -

ды́хавічны

1. Átemnot-;

ды́хавічнае сапе́нне Átemnotschnaufen n -s, -;

2.:

ды́хавічны конь ein dämpfiges [an Dämpfigkeit, an kránkhafter Kúrzatmigkeit léidendes] Pferd

ды́хальны Átmungs-;

ды́хальныя шляхі́ анат Átemwege pl;

ды́хальныя о́рганы Átmungsorgane pl

дыха́нне н

1. Átem m -s, -; Átmung f -, -en; Átmen n -s -; Respiratión f -, -en; Átemtätigkeit f -, -en;

ця́жкае дыха́нне Átemnot f -, -nöte; Átembeschwerden pl;

стаі́ўшы дыха́нне mit verháltenem [ángehaltenem] Átem;

шту́чнае дыха́нне мед künstliche Átmung;

2. (ветру) Hauch m -es, -e;

◊ знайсці́ друго́е дыха́нне néue Kraft schöpfen;

быць без дыха́ння áußer Átem sein

ды́хацца:

тут ды́хаецца лягчэ́й hier átmet es sich léichter, hier kann man léichter átmen

ды́хаць átmen vi, respiríeren vi;

ды́хаць све́жым паве́трам frísche Luft schnáppen [schöpfen], réine Luft átmen;

ця́жка ды́хаць schwer [mühsam] átmen;

глыбо́ка ды́хаць tief átmen

дыхну́ць

1. átmen vi, háuchen vi;

2. (вецер) blásen* vi, wéhen vi

дыхт разм:

даць дыхту éinen Rüffel geben* [ertéilen]; j-m (D) die Hölle heiß máchen

дыхто́ўна прысл разм абл gut; háltbar, gedíegen