Verbum

сыце́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. сыты.

сы́ценькі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Памянш.-ласк. да сыты; дастаткова сыты. Па багата расквечаным поплаве снавалі сыценькія, нібы точаныя, цяляты. Брыль.

сыце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Станавіцца сытым (у 2 знач.). Кабан добра еў, добра рос і сыцеў. Палтаран.

сыці́ць, сычу, сыціш, сыціць; незак., што.

Падсалоджваць ваду, квас мёдам і пад.; настойваць мёд на чым‑н.

сыць, ‑і, ж.

Сытасць. Вось паказалася .. хартовая галава: морда ў крыві, вочы заплылі хіжаю сыццю і ў зубах штось тырчыць... Гарэцкі. [Якаў:] — Гу... Не заўсёды ж і дрэнна жыць, бог дасць і лепш пажывём, у багацці, у сыці, а?.. Галавач.

•••

Да сыці — уволю, удосталь. Наесціся да сыці. Нацешыцца да сыці.