сы́ценькі, ‑ая, ‑ае.
Разм. Памянш.-ласк. да сыты; дастаткова сыты. Па багата расквечаным поплаве снавалі сыценькія, нібы точаныя, цяляты. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)