Verbum

супрацьстая́ць, ‑стаю, ‑стаіш, ‑стаіць; незак., звычайна каму-чаму.

1. Быць супрацьпастаўленым, супрацьлеглым у адносінах да каго‑, чаго‑н. Станоўчы герой Змітрака Бядулі супрацьстаіць існуючаму ладу ў асноўным сваімі маральнымі і сацыяльнымі запатрабаваннямі. Каваленка. Лявону супрацьстаіць у п’есе дружны калектыў калгаснікаў, у тым ліку і жонка з дачкою. Гіст. бел. сав. літ.

2. Захоўваць устойлівае становішча пад уздзеяннем чаго‑н. Супрацьстаяць парывам ветру. // Супраціўляцца, аказваць супрацьдзеянне. Супрацьстаяць знешнім уплывам. / Пра ўзброеныя сілы. войска ў вайне, бітве і пад.

супрацьсу́таргавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае здольнасць папярэджваць або аслабляць сутаргі (звычайна пра лекавыя прэпараты).

супрацьсухо́тны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для барацьбы з сухотамі.

супрацьта́нкавы, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для барацьбы з танкамі, для абароны ад танкаў. Супрацьтанкавы роў. □ Дэсант меў не менш тысячы чалавек, шмат мінамётаў, кулямётаў, аўтаматаў, супрацьтанкавых гранат. Мележ.

супрацьтарпе́дны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для барацьбы з тарпедамі, для абароны ад тарпед. Супрацьтарпедныя сеткі.

супрацьтуберкулёзны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для барацьбы з туберкулёзам, для засцярогі ад туберкулёзу. Супрацьтуберкулёзны дыспансер. Супрацьтуберкулёзная прышчэпка.

супрацьтыфо́зны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для барацьбы з тыфам. Супрацьтыфозныя мерапрыемствы.

супрацьуда́рны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для засцярогі ад удараў. Гадзіннік з супрацьударным устройствам.

супрацьура́давы, ‑ая, ‑ае.

Накіраваны супраць урада; антыўрадавы. Супрацьурадавы рух.

супрацьхале́рны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для барацьбы з халерай. Супрацьхалерныя сродкі.