рэнта́бельнасць, ‑і,
Уласцівасць рэнтабельнага; прыбытковасць.
рэнта́бельнасць, ‑і,
Уласцівасць рэнтабельнага; прыбытковасць.
рэнта́бельны, ‑ая, ‑ае.
Даходны, прыбытковы, мэтазгодны ў гаспадарчых адносінах.
[Ням. rentabel.]
рэ́нтавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рэнты.
рэнтге́н, ‑а і ‑у,
1. ‑у. Нябачныя прамяні, якія з’яўляюцца кароткімі электрамагнітнымі хвалямі, здольнымі пранікнуць цераз непразрыстыя прадметы.
2. ‑а. Апарат для прасвечвання рэнтгенаўскімі прамянямі.
[Ад уласн. імя.]
рэнтгена...
Першая састаўная частка складаных слоў, якая надае значэнне: «звязаны з выкарыстаннем рэнтгенаўскіх прамянёў, рэнтгену», напрыклад:
рэнтгенагра́ма, ‑ы,
Адбітак на фотапласцінцы або плёнцы, атрыманы пры дапамозе рэнтгенаўскіх прамянёў.
[Ад слова рэнтген і грэч. gramma — запіс.]
рэнтгенаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да рэнтгенаграфіі.
рэнтгенагра́фія, ‑і,
Фатаграфаванне ўнутранай будовы непразрыстых прадметаў пры дапамозе рэнтгенаўскіх прамянёў.
[Ад слова рэнтген і грэч. graph — пішу.]
рэнтгенадыягно́стыка, ‑і,
Распазнаванне захворвання тканак ці органаў чалавека або жывёлы пры дапамозе рэнтгенаўскіх прамянёў.
рэнтгенадэфектаскапі́я, ‑і,
Метад выяўлення ўнутраных дэфектаў у матэрыялах і вырабах пры дапамозе рэнтгенаўскіх прамянёў.