Verbum

субпадра́дчык, ‑а, м.

Спец. Арганізацыя, якая працуе па субпадраду.

субпраду́кты, ‑аў; адз. субпрадукт, ‑а, М ‑кце, м.

Харчовыя прадукты (акрамя мясной тушы), якія атрымліваюцца пры разбіранні забітай жывёлы (язык, ныркі і пад.).

субрэ́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Персанаж старажытных (першапачаткова французскіх) камедый і вадэвіляў — бойкая, вясёлая служанка, давераная сваёй пані.

[Ад фр. soubrette.]

субсідзі́раванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. субсідзіраваць.

субсідзі́раваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад субсідзіраваць.

субсідзі́равацца, ‑руецца; незак.

Зал. да субсідзіраваць.

субсідзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., каго-што.

Выдаць (выдаваць) субсідыю. Субсідзіраваць будаўніцтва школы.

субсі́дыя, ‑і, ж.

Дапамога ў грашовай або натуральнай форме. Дзяржаўная субсідыя калгасу.

[Ад лац. subsidium — дапамога, падтрымка.]

субстантыва́цыя, ‑і, ж.

Пераход у разрад назоўнікаў іншых часцін мовы.

[Ад лац. substantivum — назоўнік.]

субстантыві́раваны, ‑ая, ‑ае.

Які перайшоў у разрад назоўнікаў. Субстантывіраваныя прыметнікі.