Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя-.
авджотуыэ
абвгдежзійклмнопстўфхцчшэя.

рэнтгенатэрапі́я, ‑і, ж.

1. Раздзел прамянёвай тэрапіі, які вывучае ўжыванне рэнтгенаўскіх прамянёў у медыцыне.

2. Прымяненне рэнтгенаўскіх прамянёў з мэтай лячэння.

рэнтгенатэ́хніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Сукупнасць сродкаў і метадаў атрымання рэнтгенаўскага выпраменьвання і прымянення яго ў медыцыне, біялогіі і інш. галінах навукі і тэхнікі.

рэнтге́наўскі, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з атрыманнем і выкарыстаннем рэнтгенаўскіх прамянёў. Рэнтгенаўскі здымак. Рэнтгенаўская апаратура. Рэнтгенаўскія прамяні.

рэнтгено́лаг, ‑а, м.

Урач, спецыяліст па рэнтгеналогіі і рэнтгенатэрапіі.