рэгла́мент, ‑у, М ‑нце, м.
1. Уст. Інструкцыя, службовы статут, звод правіл. У Куцага чэшуцца рукі да бойкі, але ён ведае рэгламент, дзе сказана, што біць нельга. Пестрак.
2. Устаноўлены, прыняты распарадак з’езда, схода і пад. Устанавіць рэгламент. Рэгламент пленарнага пасяджэння канферэнцыі. // Разм. Час, адведзены згодна з устаноўленым распарадкам на выступленне. Гэта нават не нарада, гэта хутчэй аператыўнае пасяджэнне баявога штаба ў палявых умовах. Рэгламент — тры хвіліны. Уносіць толькі канкрэтныя прапановы. Грахоўскі.
[Ад фр. règlement.]
рэгламентава́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. рэгламентаваць.
рэгламентава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад рэгламентаваць.
рэгламентава́цца, ‑туецца; незак.
Зал. да рэгламентаваць.
рэгламентава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.
Падпарадкаваць (падпарадкоўваць) дакладна ўстаноўленым правілам, абмежаванням. Рэгламентаваць абавязкі. □ Гэты распарадак цяпер нікому не быў патрэбен, вісеў, усімі забыты, і толькі зрэдку, выпадкова трапіўшы каму-небудзь на вочы, абуджаў успаміны аб тых, чыё жыццё ён некалі рэгламентаваў. Шашкоў.
[Фр. réglementer.]
рэгламента́цыя, ‑і, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. рэгламентаваць.
рэгла́ментны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рэгламенту. Рэгламентны парадак.
рэгла́н,
1. нескл. прым. Скроены так, што рукаў складае з плячом адно цэлае. Рукаў рэглан. Пальто рэглан.
2. у знач. наз. рэглая, ‑а, м. Разм. Паліто, куртка такога пакрою. Штурман быў адзіны чалавек у палку, які хадзіў у даваенным рэглане. Алешка.
[Англ. raglan.]
рэгла́навы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да рэглану. Рэгланавы рукаў.
рэграда́цыя, ‑і, ж.
Зварот да папярэдняй стадыі глебаўтварэння. Рэградацыя глеб.
[Ад лац. regradatio — зварот, адваротны рух.]