Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

ако́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. акоўваць — акаваць.

ако́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да акоўваць.

ако́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да акаваць.

ако́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Тое, чым акаваны які‑н. прадмет. Жалезная акоўка прыклада звонка ляснула, і адразу на боты пырснула кроў. Асіпенка.