Verbum

акты́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзейны, энергічны; проціл. пасіўны. Актыўны член прафсаюза. □ Мэта савецкіх літаратараў адна — быць актыўнымі прапагандыстамі ідэй камуністычнай партыі. «Звязда».

2. Які хутка развіваецца. Актыўны працэс у лёгкіх.

•••

Актыўнае выбарчае права гл. права.

Актыўны рахунак гл. рахунак.

Актыўны баланс гл. баланс.

актэ́т, ‑а, М ‑тэце, м.

1. Музычная п’еса для васьмі галасоў або інструментаў.

2. Ансамбль з васьмі выканаўцаў (спевакоў або музыкантаў).

[Ням. Oktett ад лац. octo — восем.]

аку́кліванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. акуклівацца — акукліцца.

аку́клівацца, ‑аецца.

Незак. да акукліцца.

аку́кліцца, ‑ліцца; зак.

Спец. Ператварыць з лічынкі ў кукалку.

аку́ла, ‑ы, ж.

Вялікая драпежная марская рыба з вераценападобным целам і вялікай пашчай. / у перан. ужыв. Біржавыя акулы. Імперыялістычныя акулы.

[Ад стараж. нарв. hakall.]

аку́лавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да акулы. Акулавы хвост.

2. у знач. наз. аку́лавыя, ‑ых. Падклас драпежных рыб.

акула́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да акулачыцца.

акула́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Стаць кулаком.

акулірава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад акуліраваць.