Verbum

акрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да акрыць.

акрыве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Стаць. крывым, кульгавым. [Несцер:] — Кульгаю, чалавеча, акрывеў, што зробіш. Кулакоўскі.

акры́ды, ‑аў; адз. няма.

У выразе: карміцца акрыдамі гл. карміцца.

[Ад грэч. akrides — саранча.]

акры́ленасць, ‑і, ж.

Уласцівасць акрыленага. Кідалася ў вочы і яшчэ адна новая рыса ў вобліку Ладуцькі — яго нейкая акрыленасць, упэўненасць. Краўчанка.

акры́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад акрыліць.

акрылі́цца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.

Прасякнуцца душэўным уздымам; натхніцца; ажывіцца.

акрылі́ць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго.

Узняць у каго‑н. душэўны стан, натхніць; падбадзёрыць. Наступленне Чырвонай Арміі пад Масквой акрыліла падпальшчыкаў. Новікаў. Вясковай паводкай жыццё забурліла, Бо Леніна слова ўсіх акрыліла. Хведаровіч.

акрыля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да акрыліцца.

2. Зал. да акрыляць.

акрыля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да акрыліць.

акры́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад акрыць.