Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

цыгарэ́та, ‑ы, ДМ ‑рэце, ж.

1. Маленькая тонкая цыгара. Купіць цыгарэту.

2. Папяроса без муштука.

[Фр. cigarette, ням. Zigarette.]

цыгарэ́тніца, ‑ы, ж.

Каробка для захавання цыгарэт. Залатая цыгарэтніца.

цыгарэ́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цыгарэты. Цыгарэтны дым. // Прызначаны для вырабу цыгарэт і іх захавання. Цыгарэтны тытунь. Цыгарэтная машына.

цыгарэ́тчык, ‑а, м.

Рабочы тытунёвай фабрыкі, спецыяліст па вырабу цыгарэт.

цыгарэ́тчыца, ‑ы, ж.

Жан. да цыгарэтчык.

цыге́йка, ‑і, ДМ ‑йцы, ж.

Футра, вырабленае са сякуры авечкі цыгайскай пароды. Хлопец падняў каўнер, затуліў твар казытлівай цыгейкай. Кандрусевіч.

[Ад ням. Ziege — каза.]

цыге́йкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цыгейкі, зроблены з цыгейкі. Аніс стаяў і ўсё махаў жоўтай цыгейкавай вушанкай. Дуброўскі.

цыгу́ндар, ‑а, м.

У выразе: браць на цыгундар гл. браць.

[Ад ням. zu hundert — да сотні (удараў).]