Verbum

рэтушава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рэтушаваць.

рэтушава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад рэтушаваць.

рэтушава́цца, ‑шуецца; незак.

Зал. да рэтушаваць.

рэтушава́ць, ‑шую, ‑шуеш, ‑шуе; зак. і незак., што.

Падправіць (надпраўляць) рэтушшу. Рэтушаваць фотаздымак. Рэтушаваць партрэт.

[Фр. retoucher.]

рэтушо́р, ‑а, м.

Спецыяліст па рэтушаванню. Або тыя бровы? Пэўна рэтушор Так падвёў алоўкам. Танк. У пакой зайшоў Рыгор Галавасцікаў — наш рэдакцыйны мастак-рэтушор. Сабаленка.

[Фр. retoucheur.]

рэтушо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рэтушаваць.

рэтыкуля́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да крывятворных органаў. Рэтыкулярная тканка.

[Ад лац. reticulum — сетачка.]

рэтыра́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Уст.

1. Адступленне войск.

2. Умацаванае месца (у крапасных збудаваннях і па палявых пазіцыях) для ўкрыцця і абароны ў выпадку адступлення.

[Фр. retirade.]

рэтыра́дны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да рэтырады. Рэтырадны сігнал. Рэтырадны манеўр.