гаспады́нін, ‑а.
Які належыць гаспадыні. Гаспадыніна хустка.
гаспады́ньскі, ‑ая, ‑ае.
Разм. Які мае адносіны да гаспадыні, звязаны з работай гаспадыні. Гаспадыньская справа. □ Насцечка зусім страціла сваю ранейшую гаспадыньскую сталасць. Чорны.
гаспады́ньства, ‑а, н.
Разм. Дзейнасць, занятак гаспадыні. Беламу вясельнаму плаццю [Марыны] .. мала і замінаў фартух — сведчанне яе гаспадыньства. Шахавец.
гаспады́ня, ‑і, ж.
1. Жан. да гаспадар (у 1, 2, 3 і 4 знач.).
2. Разм. Жонка. А пасля настала хвіліна развітання, провадаў, нястрымных слёз гаспадыні і сарамлівых — гаспадара. Бярозкін.
•••
Хатняя гаспадыня — жанчына, якая не занята ў грамадскай вытворчасці, а вядзе хатнюю гаспадарку сваёй сям’і.
гаспо́да, ‑ы, ж.
Уст. Дом, жыллё гаспадара. Міхал злез з воза, кінуў вокам, У двор шыбуе мерным крокам, Ідзе, гасподу разглядае. Колас.
гаспо́дзь, го́спада, м.
Адна з назваў бога ў хрысціянскай рэлігіі.
•••
Госпадзі! (у знач. выкл.) — ужываецца для выражэння здзіўлення, нецярпення і пад.
Не дай гасподзь гл. даць.
гаспо́дні, ‑яя, ‑яе.
Які мае адносіны да госпада. З крыжам гасподнім Людзей прадавалі, З крыжам дзіцё На сабаку мянялі. Корбан.
гастралёр, ‑а, м.
1. Артыст, які прыехаў на гастролі. Гастралёры выступалі на летняй эстрадзе.
2. перан. Разм. Пра чалавека, які часта мяняе месца работы; лятун. Кажуць, зноўку Ян без месца: За каршэнь яго ўзялі, У месца мяккае каленцам Гастралёру паддалі! Валасевіч.
гастралёрка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.
Жан. да гастралёр.
гастралёрства, ‑а, н.
1. Знаходжанне на гастролях.
2. перан. Разм. Паводзіны гастралёра (у 2 знач.).