гайда́цца, ‑а́юся, ‑а́ешся, ‑а́ецца і го́йдацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
1. Рытмічна хістацца з боку ў бок або зверху ўніз.
2.
гайда́цца, ‑а́юся, ‑а́ешся, ‑а́ецца і го́йдацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
1. Рытмічна хістацца з боку ў бок або зверху ўніз.
2.
гайда́ць, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е і го́йдаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Рытмічна хістаць з боку ў бок або зверху ўніз.
го,
1. Ужываецца для выражэння пачуццяў радасці, здзіўлення і пад.
2. Ужываецца як прызыўнае слова, кліч.
3. Ужываецца гукапераймальна для выражэння грубага смеху.
го́галь, ‑я,
1. Вадаплаўная птушка пад. сямейства качыных.
2. Фасон мужчынскай футравай шапкі.
3.
го́галь-мо́галь, ‑я,
Сыры яечны жаўток, расцёрты з цукрам.
[Ням. Gogel-Mogel.]
го́гат, ‑у,
1. Крык гусей.
2.
год, ‑а,
1. Прамежак часу з 1 студзеня, за які Зямля робіць адзін паварот вакол Сонца (уключае ў сябе 365 ці 366 сутак, або 12 каляндарных месяцаў).
2. Адрэзак часу ў 12 месяцаў, які адлічваецца з якога‑н. дня.
3.
4.
5.
6. Адрэзак часу, на працягу якога планета робіць абарот вакол Сонца.
•••
го́дзе,
Хопіць, досыць, даволі.
•••
го́дзік, ‑а,
го́днасць, ‑і,
1. Неабходныя маральныя якасці чалавека, а таксама ўсведамленне гэтых якасцей.
2. Прыгоднасць.
3. Званне.