Verbum

го́цацца і го́цкацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Разм. З шумам скакаць, падскокваць на чым‑н. Падводчыкі хадзілі па рэчцы, правяралі лёд, гоцкаліся на ім. Капыловіч.

го́цаць і го́цкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. З шумам скакаць, падскокваць. Свістуноў гоцаў упрысядкі перад Раманам Раманавічам, запрашаючы яго ў круг. Паўлаў. — Не гоцай ты, — спыніла Ганка хлапца, які пачаў танцаваць рок-н-рол. Прокша. Зрэдку праходзіла конка; з гары коні гоцкалі трухам, а пад гару напіналіся як маглі. Скрыган.

го́цкацца,

гл. гоцацца.

го́цкаць,

гл. гоцаць.

го́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да готаў, належыць ім. Гоцкая мова.

го́цнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

Аднакр. да гоцацца, гоцкацца.

го́цнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да гоцаць, гоцкаць.