Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

гае́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. гаіць і стан паводле знач. дзеясл. гаіцца.

га́ечка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Памянш.-ласк. да гайка; невялікая гайка.

га́ечны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гайкі, прызначаны для яе. Гаечная разьба. Гаечны ключ.