Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

га́хаць і га́хкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. З сілаю удараць, суправаджаючы ўдар выкрыкам «гах!». Узнімаючы цяжкі лом, .. [баец] гахкаў і з сілай апускаў яго ў мёрзлую зямлю, намерваючыся адвярнуць вялікую скібу. Дудо.

га́хнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

Разм. Моцна ўдарыцца, стукнуцца аб што‑н. Гахнуцца аб падлогу.

га́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Разм. Аднакр. да гахаць. Нарэшце з усяе сілы мужчыны гахнулі яшчэ раз. І дзверы адчыніліся. Кавалёў. Наўмыснік гахнуў молатам па зубілу. Чорны.