Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

акве́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад аквеціць.

акве́чвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да аквеціцца.

2. Зал. да аквечваць.

акве́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аквеціць.

аквіло́н, ‑у, м.

Рэзкі паўночны вецер.

[Лац. aquilonis.]