Verbum

недасла́ць, ‑дашлю, ‑дашлеш, ‑дашле; ‑дашлём, ‑дашляце; зак., што і чаго.

Паслаць на якую‑н. колькасць, суму і пад. менш, чым трэба. Недаслаць грошай. Недаслаць кнігі.

недасле́даванасць, ‑і, ж.

Стан недаследаванага. Недаследаванасць праблемы.

недасле́даваны, ‑ая, ‑ае.

Які не быў вывучаны шляхам даследавання. Недаследаванае пытанне.

недасо́л, ‑у, м.

Недастатковая салёнасць. Недасол на стале, перасол на спіне. Прыказка.

недасо́лены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад недасаліць.

недасо́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да недасаліць.

недаспа́ць, ‑сплю, ‑спіш, ‑спіць; зак.

Паспаць менш, чым трэба; не выспацца. Колькі зорных начэй у дазорах начных недаспалі мы. А. Вольскі. Хутка.. [Міхаль] пачаў ездзіць у Маскву, Ленінград.. А ведама ж — дарога: і недаспіш, і пераспіш. Сачанка.

недаспе́ласць, ‑і, ж.

Стан недаспелага. Недаспеласць пладоў.

недаспе́лы, ‑ая, ‑ае.

Які не зусім паспеў. Недаспелыя вішні. □ Сонца млела над намі, жартавала рачушка, кланялася нам недаспелае жыта з таго берага. Нікановіч. // перан. Разм. Які не дасягнуў сталасці. — Ці мала робяць недаспелыя юнцы небяспечнага, захапіўшыся ружовай рамантыкай. Машара.

недаспе́ць, ‑ее; зак.

Не зусім паспець. Яблыкі зеленаватыя, недаспелі.