Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

ако́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. акоўваць — акаваць.

ако́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да акоўваць.

ако́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да акаваць.

ако́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Тое, чым акаваны які‑н. прадмет. Жалезная акоўка прыклада звонка ляснула, і адразу на боты пырснула кроў. Асіпенка.

акр, акра, м.

Мера зямельнай плошчы ў Англіі і Паўночнай Амерыцы, роўная 4047 м².

[Англ. acre.]

акраба́т, ‑а, М ‑баце, м.

Умелы гімнаст; выканаўца складаных гімнастычных нумароў у цырку. Акрабат-комік.

[Ад грэч. akrobateo — які падымаецца ўверх.]

акраба́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да акрабат.

акрабаты́зм, ‑у, м.

Спрыт, дасканаласці ў выкананні гімнастычных практыкаванняў.

акраба́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Від гімнастыкі і цыркавога ўмельства.

акрабаты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да акрабатыкі. Акрабатычная гімнастыка. Акрабатычны нумар.

2. Спрытны, уласцівы акрабату.