Verbum

ператрухля́вець, ‑ее; зак.

Тое, што і ператрухлець.

ператруці́ць, ‑тручу, ‑труціш, ‑труціць; зак., каго.

Атруціць, патруціць усіх, многіх. Ператруціць усіх мышэй.

ператру́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад ператруціць.

ператру́шчвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да ператрушчваць.

ператру́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да ператрушчыць.

ператру́шчыць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак., што.

Разм. Пабіць, паламаць на дробныя кавалкі, патрушчыць усё, многае. Ператрушчыць шкло. Ператрушчыць усю мэблю.

ператрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Перажыць, перацярпець многае. Вайну і пасляваенную разруху ледзь ператрывалі. Лось.

ператрыво́жаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад ператрывожыць.

2. у знач. прым. Які перажыў моцную трывогу. На пляцы ў сярэдзіне сяла невялікай купкай ціснуліся адзін да аднаго ператрывожаныя людзі. Мележ.

ператрыво́жыцца, ‑жуся, ‑жышся, ‑жыцца; зак.

Моцна ўстрывожыцца.

ператрыво́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго.

Моцна ўстрывожыць каго‑н.