пета́рда, ‑ы, ж.
1. Старадаўні разрыўны снарад у выглядзе металічнай пасудзіны, напоўненай порахам.
2. Сігнальны разрыўны снарад, які кладзецца на рэйкі, каб спыніць чыгуначны поезд у выпадку небяспекі.
3. У піратэхніцы — папяровы снарад з парахавым зарадам, род феерверку.
[Фр. pétard.]
пета́рдавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да петарды. Петардавы шнур.
петраграфі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да петраграфіі.
петрагра́фія, ‑і, ж.
Навука, раздзел геалогіі, які вывучае мінералагічны і хімічны склад горных народ, іх структуру і заканамернасці ўтварэння.
[Ад грэч. pétros — камень і gráphō — пішу.]
петралагі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да петралогіі.
петрало́гія, ‑і, ж.
Тое, што і петраграфія.
[Ад грэч. pétros — камень і logos — вучэнне.]
петро́граф, ‑а, м.
Спецыяліст у галіне петраграфіі.
пе́трыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; незак.
Разм. Разумець, разбірацца, кеміць. Трахім ані не верыў доктару — надта ж маладзён ён быў, дый каб петрыў хоць што-кольвечы ў хваробах, хіба займаўся б глупствам. Сачанка. [Дземідзенка:] — Можа твая маладая галава лепш за нашыя петрыць. Асіпенка. Ён, Барашкін, не петрыў зусім нічога ў сталеплавільнай справе, калі прыйшоў у цэх. Савіцкі.
пету́нія, ‑і, ж.
Дэкаратыўная травяністая расліна сямейства паслёнавых з вялікімі яркімі кветкамі.
[Шац. petunia.]
петы́т, ‑у, М ‑тыце, м.
Дробны друкарскі шрыфт намерам у 8 пунктаў (каля 3 мм). // Тэкст, надрукаваны такім шрыфтам.
[Ад фр. petit — маленькі.]