Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

пе́мза, ‑ы, ж.

Лёгкая порыстая горная парода вулканічнага паходжання.

пемзабето́н, ‑у, м.

Бетон з прымессю дробнай пемзы.

пемзава́нне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пемзаваць.

пемзава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад пемзаваць.

пемзава́цца, ‑зуецца; незак.

Зал. да пемзаваць.

пемзава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак., што.

Спец. Чысціць, шліфаваць пемзай.

пе́мзавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пемзы. Пемзавы пыл.