Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

перасціха́нак, ‑нку, м.

Разм. Перапынак у якім‑н. дзеянні, працэсе. Дождж перш быў суняўся крыху, а потым зноў лінуў. Няма на яго перасціханку. Калюга.

перасціха́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да перасціхнуць.

перасці́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. перасціх, ‑ла; зак.

Разм. Тое, што і сціхнуць. У сельсавеце была вялікая гамана, але, як зайшоў туды Гарбач, усе перасціхлі. Мурашка. Раптам на дол упала кропля, адна, другая, потым дзве разам. Адкуль бы гэта, калі дождж даўно перасціх і нідзе не нахмарвае? Лужанін.

перасцяба́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перасцябаць.

перасцяба́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Разм. Адсцябаць усіх, многіх.

перасцяро́га, ‑і, ДМ ‑розе, ж.

Тое, што перасцерагае, засцерагае ад небяспекі. Меры перасцярогі. □ — Пільнасць і перасцярога ніколі не пашкодзяць. Паслядовіч. Стралялі, відаць, ужо так, для перасцярогі, для страху. Лынькоў.

перасцярэ́жаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад перасцерагчы.

перасыла́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. перасылаць — пераспаць ​1.

перасыла́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да перасылаць.

перасыла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да пераспаць ​1.