Verbum

сукватара́нтка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да сукватарант.

сукве́цце, ‑я, н.

Спалучэнне кветак, сабраных у выглядзе парасоніка, мяцёлкі і пад. [Міхась] .. вырываў з суквецця канюшыны пялёсткі і высмоктваў іх. Ваданосаў.

суке́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Жаночае адзенне, верхняя частка якога, што адпавядае кофце, складае адзінае цэлае з ніжняй часткай, якая адпавядае спадніцы. На Лёдзі была новая, з залацістым зіхценнем муаравая сукенка. Карпаў.

суке́ншчыца, ‑ы, ж.

Работніца швейнай вытворчасці, якая шые жаночыя сукенкі.

су́кін, ‑а.

У выразе: сукін сын гл. сын.

сукнава́л, ‑а, м.

Спецыяліст па валенню сукнаў. Усё, што зроблена ткачамі, пераходзіць у рукі сукнавалаў, красільшчыкаў, варсоўшчыц, стрыгальшчыц. «Беларусь».

сукнава́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Сукнавальная машына. А ў другой палавіне хаты, у трысценніку, у дзеда быў цэлы завод. Там стаялі ваўначоска і сукнавалка. Сабаленка.

сукнава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для валення сукнаў. Сукнавальная машына.

сукнава́льня, ‑і, ж.

Майстэрня, дзе валяць сукны.

сукнава́льшчык, ‑а, м.

Тое, што і сукнавал.