акліматыза́цыя, ‑і, ж.
Прыстасаванне да новых кліматычных і іншых жыццёвых умоў.
акліматызо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да акліматызавацца.
2. Зал. да акліматызоўваць.
акліматызо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да акліматызаваць.
аклюзава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.
Спец. Мець здольнасць паглынаць газы, рабіць аклюзію 1.
аклю́зія 1, ‑і, ж.
Спец. Паглынанне газаў расплаўленымі або цвёрдымі металамі.
[Ад лац. occlusio — заключэнне.]
аклю́зія 2, ‑і, ж.
Спец. Суадносіны зубоў верхняй і ніжняй сківіц у самкнутым стане; прыкус.
[Ад лац. occlusio — заключэнне.]
акмеі́зм, ‑у, м.
Мадэрнісцкая плынь у рускай літаратуры, якая ўзнікла ў 1912–1913 гг. і адстойвала прынцыпы «чыстага мастацтва», індывідуалізм.
[Ад грэч. akme — вяршыня.]
акмеі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Жан. да акмеіст.
акмеі́сцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да акмеізму.
акно́, ‑а; мн. вокны, акон, вокнам; н.
1. Праём у сцяне будыніны для святла і паветра. Дом на пяць акон. // Зашклёная рама. Уставіць акно. Разбіць акно. // Падаконнік. Палажыць на акно. Сядзець на акне. // Растуліна ў якім‑н. апараце, машыне. Скідальнае акно ў жняярцы. // перан. Выхад, доступ да чаго‑н. Рэвалюцыя адкрыла нашым людзям акно ў шырокі свет. «Полымя».
2. Рэшткі вадаёма ў балоце, дрыгве; апарына. Дзе-нідзе свінцовымі вокнамі зманліва блішчалі праёмы вады. Ракітны.
3. Разм. Вольны прамежак часу ў раскладзе заняткаў педагога.
•••
Венецыянскае акно — вялікае акно, якое складаецца з трох частак (звычайнага акна і двух паўакон па баках).
Глухое акно — акно, зробленае для формы, а не для карыстання.
Італьянскае акно — акно з трох ці чатырох створак.
Чортава акно — глыбокая ўпадзіна з вадою сярод балота.