Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -.

а в е ё і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы э ю я .

а б в г д ж з і к л м н п р с т ф х ц ч ш .

суб’ектыві́раваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад суб’ектывіраваць.

суб’ектыві́равацца, ‑руецца; незак.

Зал. да суб’ектывіраваць.

суб’ектыві́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.

Уявіць (уяўляць) з пункту гледжання суб’ектывізму.

суб’ектыві́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Прыхільнік, паслядоўнік суб’ектывізму (у 1, 2 знач.).

суб’ектыві́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да суб’ектывізму, суб’ектывістаў. Суб’ектывісцкае тлумачэнне. □ Пры разглядзе і ацэнцы твораў якраз момант суб’ектыўны часам дзе хто не ўлічвае або лічыць як нешта суб’ектывісцкае, непатрэбнае. Андраюк.

суб’екты́ўнасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць суб’ектыўнага. Суб’ектыўнасць поглядаў. Суб’ектыўнасць успрымання.

2. Празмерныя суб’ектыўныя адносіны да чаго‑н., погляды на што‑н. Суб’ектыўнасць у ацэнцы фактаў.

суб’екты́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Пазбаўлены аб’ектыўнасці, аднабаковы; уласцівы толькі дадзенай асобе. Суб’ектыўны метад у філасофіі. Суб’ектыўная ацэнка.

2. Які мае адносіны да суб’екта, чалавека, да яго асобы, дзеяння, паводзін. Суб’ектыўныя прычыны. Суб’ектыўныя перажыванні. // Прадузяты, знарочысты. Суб’ектыўныя адносіны.

субкантыне́нт, ‑а, М ‑нце, м.

Вялікая, геаграфічна дакладна акрэсленая частка кантынента.

сублімава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад сублімаваць.

сублімава́цца, ‑муецца; незак.

Зал. да сублімаваць (у 1 знач.).