рап’ём,
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuрапі́ра, ‑ы,
Колючая халодная зброя з доўгім і гнуткім чатырохгранным клінком, якая ў цяперашні час ужываецца толькі ў вучэбным і спартыўным фехтаванні.
[Фр. rapière.]
рапіры́ст, ‑а,
Спартсмен, які займаецца фехтаваннем на рапірах.
рапіры́стка, ‑і,
ра́пны, ‑ая, ‑ае.
рапс, ‑у,
Алейная і кармавая травяністая расліна сямейства крыжакветных з жоўтымі кветкамі і шыза-зялёнымі лістамі.
[Ням. Raps.]
ра́псавы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да рапсу; прыгатаваны з рапсу.
2. Як састаўная частка назваў насякомых.
рапсо́д, ‑а,
Вандроўны пясняр, збіральнік народных песень, выканаўца эпічных паэм у Старажытнай Грэцыі.
[Грэч. rhápsōdoi ад rháptō сшываю і ōdē песня.]
рапсо́дыя, ‑і,
1. У Старажытнай Грэцыі — эпічная песня пра легендарных герояў і багоў, якую выконваў рапсод пад акампанемент струннага інструмента.
2. Віртуозны інструментальны твор на тэмы народных песень і танцаў.
[Грэч. rhapsōdía — песня рапсода, раздзел эпічнай паэмы.]
ра́птам,
1. Знянацку, нечакана, неспадзявана.
2.