раява́ць, раюю, раюеш, раюе; незак.
Абл. Жыць вельмі добра, без турбот, без клапот, як у раі. [Сын:] — Дроў табе — дзве машыны прыпру!.. Усю зіму раяваць будзеш. Ракітны.
раялі́зм, ‑у, м.
Кніжн. Прыхільнасць да каралеўскай улады.
[Фр. royalisme.]
раялі́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Кніжн. Прыхільнік каралеўскай улады.
[Фр. royaliste.]
раялі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.
Кніжн. Жан. да раяліст.
раялі́сцкі, ‑ая, ‑ае.
Кніжн. Які мае адносіны да раялізму, раяліста.
рая́ль, ‑я, м.
Музычны клавішны інструмент з металічнымі струнамі, нацягнутымі па гарызанталі. Іграць на раллі. Вучыцца па класу раяля.
•••
Кабінетны раяль — раяль невялікага памеру (у адрозненне ад вялікага, канцэртнага).
[Ад фр. royal — каралеўскі.]
рая́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да раяля, прызначаны для яго. Раяльныя струны.
раяні́раванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. раяніраваць.
раяні́раваны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад раяніраваць.
2. у знач. прым. Прыстасаваны, прыдатны да ўмоў пэўных геаграфічных раёнаў. Раяніраваныя сарты бульбы, пшаніцы.
раяні́равацца, ‑руецца; незак.
Зал. да раяніраваць.