Verbum

небаяздо́льны, ‑ая, ‑ае.

Няздольны весці бой. Небаяздольная дывізія.

небаязлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Смелы. Небаязлівы чалавек.

небезвыніко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які дае пэўныя вынікі, болей ці меней паспяховы. Небезвыніковыя клопаты.

небездако́рны, ‑ая, ‑ае.

Які не пазбаўлены недахопаў; небеззаганны. Небездакорныя паводзіны.

небеззага́нны, ‑ая, ‑ае.

Які не пазбаўлены недахопаў; небездакорны. Небеззаганнае мінулае.

небезнадзе́йны, ‑ая, ‑ае.

Які не выключае магчымасці поспеху, удачы ў чым‑н. Небезнадзейнае становішча.

небескары́слівы, ‑ая, ‑ае.

Які выяўляе асабістую зацікаўленасць, разлік у чым‑н.; які мае выгаду ад чаго‑н. Небескарыслівы чалавек. Небескарыслівая дапамога.

небескары́сны, ‑ая, ‑ае.

Які прыносіць пэўную карысць. Небескарысныя намаганні.

небеспадста́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які мае некаторую падставу. Патроху-памалу ў нас вырастаў стыхійны, але небеспадстаўны дух пратэсту. Дамашэвіч.

небеспаспяхо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае некаторы поспех; даволі паспяховы. Небеспаспяховае старанне.