небездако́рны, ‑ая, ‑ае.
Які не пазбаўлены недахопаў; небеззаганны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
небездако́рны, ‑ая, ‑ае.
Які не пазбаўлены недахопаў; небеззаганны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)