Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

акле́йка, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аклейваць — аклеіць.

аклеймава́ць, акляймую, акляймуеш, акляймуе; зак., каго-што.

Паставіць кляймо на каго‑, што‑н.

акле́йшчык, ‑а, м.

Тое, што і абклейшчык.

акле́йшчыца, ‑ы, ж.

Жан. да аклейшчык.

акліка́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да аклікнуцца.

2. Зал. да аклікаць.

акліка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аклікнуць.

аклі́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аклікнуць.

аклі́кнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

Адазвацца, падаць голас. Смуглявы малады чалавек толькі ўсміхнуўся і аклікнуўся адным словам: — Здорава! Колас.

аклі́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго.

Назваць па імені, крыкнуць што‑н. каму‑н., каб звярнуць увагу, спыніць. Выйшла [дзяўчына] на ганак светлай, чароўнай Зарой світання. Можа, аклікнуць шчасце сваё мне, Сваё каханне? Танк. Недалёка ад лесу адзін з падарожнікаў, што ішоў ззаду і паглядаў на сонца, раптам аклікнуў таварыша. Якімовіч.

акліматызава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад акліматызаваць.